~ Chapter 9 ~
Precious' POV
"Precious, pinakaba mo naman ako! Bakit bigla bigla ka na lang pumapasok?" Sigaw ni Denisse sakin. Napasimangot na lang ako dahil sa tanong niya.
"Buti na lang nakukuha sa tingin 'tong si Anette," kalmadong sabi naman ni Kate na para bang naisip na niyang gagawin ko iyon.
"Wala naman kayong magagawa dahil nakapagperform na siya," seryosong tanong ni Jayvee. Pero kahit na hindi siya kinabahan at hindi niya ko sinigawan, kita kong hindi siya natuwa sa ginawa ko kanina. "Sumunod ka sakin Precious."
Si Jayvee lang ang nandito dahil nauna na 'yung mga kamember niya. May iniutos lang daw sa kanya ang CEO kaya napadpad siya rito. Kinakabahan tuloy ako, baka sermunan ako nito, kahit maloko 'yan nakakatakot din. Otoke? Help me guys!!!
Pagpasok ng office pinaupo niya ako sa harap ng table. May kinuha siya sa cabinet niya at lumapit sakin.
"Akin na 'yang paa mo," utos niya sakin. Hindi ako maka-hindi sa kaniya ngayon. Kakaiba ang aura na binibigay niya sakin ngayon. Hindi ako sanay na seryoso siya dahil madalas siya ang nangunguna sa mga kalokohan. Tinanggal niya ang sapatos ko at tinignang mabuti. Nag-iiba na din ang kulay ng paa ko.
"Bakit mo 'yun ginawa?"
"Huh?" Tanong ko, hindi ko naman agad na gets dahil bigla bigla na lang siyang nagtatanong pagkatapos ng mahabang katahimikan.
"Bakit ka pumunta ng stage? Hindi ka ba natatakot na hindi na makapagsayaw sa susunod?!" Napayuko na lang ako sa sinabi niya. Hindi ko na ulit naisip ang bagay na 'yun dahil ang nasa isip ko lang...
"Hindi ko kayang iwan ang grupo," 'yan lang ang nasabi ko sa tanong niya. Natapos na niyang lagyan ng bandage 'yung paa ko.
"Pero hindi mo ba naisip na pwede kang matanggal agad sa grupo ng dahil sa hindi ka na makapagsayaw?"
"Wala namang nangyare diba? Tiyaka isa pa nakasayaw na ko kaya wala ng magagawa," what's done is done, ikaw nga nila. Napabuntong hininga naman siya. Akala ko kumalma na siya pero mali pala ako.
"Hindi mo ba alam na nag-alala ako!!!" Nagulat ako sa sinigaw niya sakin. Nasabi niya 'yun ng nakatingin sakin tapos umiwas ng tingin at muling nagbuntong hininga.
"I saw it, naapakan ka ni Denisse," pati ba naman 'yun nakita pa niya? Nabigla ako dahil sa kataok sa pinto. Dahil siguro sa nerbyos ko ngayon kaya bigla bigla na lang akong nagugulat sa mga naririnig ko.
"Jayvee? Kailangan ka na sa studio, ilang minuto na lang magsisimula na din kayo," panira lang ang peg ni ate?
"Sabihin mo susunod ako," sabi na lang ni Jayvee. Hinawakan niya ang dalawa kong balikat at tinignan ako ng deretso.
"Hintayin mo ako mamaya, sabay tayong uuwi." Tapos pumunta na siya ng pinto at lumabas. Ano daw?
"Precious!!!!" Nagulantang ang mundo ko at natauhan ng marinig ang boses ni Denisse, Charm Isda you?
"Okay ka lang. Anong sabi sayo ni Jayvee?" Tanong nila, umiling lang ako at tumayo. Medyo nakakalakad na naman ako, medyo lang.
"Ops! Wow, nilagyan niya ng bandage?" Tanong ni Marisol sakin. Tumango lang ako at nadako ang tingin kay Anette na naka fake smile, selos much. Hindi ko madalas pinapansin ang mga ganito pero madali kong nalalaman kung may kakaiba sa kilos ng isang tao.
Sabay sabay kaming lumabas ng room at dederetso na sa labas at nag iintay na ang van na sasakyan pauwi. Pero bago pa kami makasakay lahat ay nagsalita na si Manager.
"Kailangan ko muna siyang dalin sa hospital, mauna na kayo guys."
"Kami na lang ang sasama sa kanya sa hospital!" Sabi ni Denisse na parang excited na makatakas. Simula ngayong nag-debut na kami, madalang na lang kami makakalabas kung kelan namin gusto. Hindi na kami 'yung dating kapag nagustuhan magagawa pa namin.
"Osige sige, mag iingat kayo ah?" Panigurado ni Manager, para namang may gagawin sila sakin? Pupunta na lang ng Hospital.
Lumabas kami ng studio at marami ang nag aabang na fans sa labas, 'yung iba nagulat ng makita akong iika ika sa paglalakad. Todo naman akong inalalayan nina Anette makapasok sa Van. Hoo! We made it! Pero inaantok ako.
"Oh~" Inabutan ako ng unan ni Anette. Alam na alam niya kung kelan ko 'to kailangan. Panda teddy bear, Kyeopta (Cute) Nahiga na naman ako pero hindi ako tuluyang nakatulog dahil nakarating na kami sa hospital. Hindi parin ako sanay nang sumasakay sa Van ng hindi nahihilo.
Sa hospital ang ingay nila kaya naman agaw atensyon. Isa pa kasalukuyang pinapalabas sa TV nila ang debut na nangyare kani kanina lang.
"Kyaaaaaah~ Pwede po pa-autograph?"
"Pwede po pa picture?"
Pinayagan naman nila 'yung iba pero maliban sakin. Naintindihan naman nung iba kaya hindi ako pinagkaguluhan. Nagpunta na kami sa doctor ko kanina at pinatignan. Sinabi din namin sa kanya yung ginawa ko kanina at sinermonan din ako. Para akong batang nahuling may ginawang kasalanan.
"Sa ngayon pwede na kayong umuwi. Remember 'wag masyadong magsayaw at ipagpahinga mo 'yang paa mo, good thing walang nangyareng kakaiba. Don't force it too much o baka magkatotoo na ang sinabi ko sayo na hindi na makapagsayaw pa ulit." Tumango tango naman ako bilang pagsang-ayon. I really need to be careful.
Pagkatapos no'n gumala lang muna kami. Kumain lang naman sa labas dahil mamaya mag celebrate kami kasama ang Hot7. Nakakapagod kahit saglit lang ang mga nangyare sakin pero ang pinagtataka ko si Jayvee. Ano naman nangyare sa isang yun? Nakakapanibago lang kasi.
*
Hindi nagtagal nakita na namin sina Mark at ang buong Hot7. Lumapit naman sakin si Darius with a worried face.
"Anong nangyare Precious, na-injured ka raw?" Sabi ni Darius. Tumango naman ako sa kanya. "Eh bakit sumayaw ka parin?" Sinabi ko naman sa kanya ang dahilan. Para ko na siyang nakababatang kapatid, he's 16 years old at ako naman mag 18 na. Nakita ko si Jayvee na umupo sa gilid ni Benjamin ng tahimik.
Nakakapagtaka talaga ang inasta niya kanina sakin. Nakakakaba na nakakatakot, sabay pa tuloy kaming uuwi. Wala na kasi 'yung van at kanya kanyang sasakyan ang dala ng mga boys.
Si Jayvee, Mark, Stephen, Anette at Denisse lang ang may sasakyan dahil sila pa lang ang pwede mag drive. Hindi nagtagal nagsipasya na kaming umuwi. Lalapitan sana ko ni Mark pero hinila na ako ni Jayvee at sinakay sa kotse niya.
"Mauuna na kami sa inyo guys," hindi man lang niya hinintay ang sagot nung iba at pinaharurot na ang sasakyan.
"Dahan dahan naman Jayvee, baka hindi na tayo makauwi ng buhay!" Natauhan naman siya at binagalan ang takbo ng sasakyan. Kahit na biro ko lang 'yon, may part parin sakin na ayaw talagang mamatay. Maduduwal pa nga ata ako.
"Sorry..." Natahimik lang kaming pareho sa loob. Nakatingin lang ako sa labas ng kotse niya. Malapit na pala ang bakasyon ng mga estudyante kaya ang sisipag magsipasok. Mawawalan na naman sila ng mapagkukunan ng allowance.
"Precious..." Napatingin ako ng magsalita siya. "Sorry nga pala nasigawan kita kanina," paghingi niya ng paumanhin. Hindi tulad kanina, malumanay na ang pananalita niya. Kanina kasi parang gusto na niya akong kainin ng buhay.
"Wala 'yun, alam ko na naman ang dahilan. Isa pa ako rin naman ang may kasalanan,"
"No you don't," napakunot ang noo ko sa sagot niya, ang weird niya.
"Alam mo ba ang dahilan kung bakit ako nagaalala sayo, bukod sa pagiging magkaibigan nating dalawa?" Napaisip naman ako ro'n. Akala ko ang tinitukoy niya kung bakit niya ko sinigawan. Bakit nga kaya?
"Bakit nga ba?"
"*Sigh* Hindi ko alam kung paano ko sasabihin ngayon eh."
Pagdating sa bahay pinarada na niya ang kotse niya at pinagbuksan ako ng pinto. Pumasok kami sa bahay at naupo sa sala. Nagtimpla ako ng maiinom naming dalawa.
"Yung tinutukoy mo kanina..." Pagsisimula ko.
"Precious kasi...*sigh* Ok ito na, Precious I'm...
Your Brother." Halos maibuga ko 'yung juice na iniinom ko.
"Seriously? Pero... haha! Don't joke around Jayvee hindi nakakatuwa," sabi ko na lang at pinilit tumawa, pero sa totoo lang gusto kong umiyak ng hindi alam ang dahilan.
"Precious, hindi mo ba pansin parehong Seo ang apelyido natin?" Sabi niya. Akala ko coincidence lang 'yun. Sa dami ng may Seo na apelyido baka nga nagkataon lang. Hindi ko naman inaasahan na ganito ang mangyayare.
"Pero paanong—" Hindi niya ako pinatapos sa sasabihin ko.
"Nalaman ko ang lahat kay papa..." Pagsisimula niya.
"Kung hindi ko pa natuklasan wala ata siyang balak ipaalam satin," ininom niya ang juice samantalang ako naman nakaupo at tahimik lang sa tabi niya.
"Pinlano ni papa na pagsamahin tayo sa bahay at para na rin kahit papano mapalapit tayo sa isa't isa, pero hindi ba niya naisip na pwede tayong mahulog sa isa't isa?"
"Eh?" Nagulat at lumaki ang mata ko sa sinabi niyang yun. Seriously? Naisip pa niya 'yun?
"Oo, nung una may gusto ako sayo, I like you dahil ang galing mo sumayaw, ang lakas ng karisma mo, basta! Pero nung nalaman ko 'yun, nainis ako kay papa! Until nalaman kong naaksidente ka, sobrang nag alala ako sayo. Dapat babantayan kita sa room mo nang wala kang gawing kalokohan pero may kailangan akong gawin... Hindi nagtagal nagulat ako sa bigla mong paglitaw sa stage, nakita ko rin na naapakan ka ni Denisse gustong gusto kong umakyat ng stage no'n..." Natawa naman siya nun.
"Hanggang ito, nasabi ko na 'yung mga gusto kong sabihin," once again, natahimik kaming pareho at uminom lang ng juice para mabawasan ang ilang na nararamdaman namin.
"Pwede ba akong humingi ng request sayo?"
"Kahit ano pa 'yan basta kaya ko," sabi niya.
"'Wag mo munang sabihin sa iba na magkapatid tayo," sabi ko, alam kong magiging unfair ako pero hindi naman magtatagal 'yun eh. Hindi pa ako makapaniwala sa mga sinasabi niya at gusto kong gawin ang kaya ko para mapatunayan 'yun sa sarili ko.
"Kung iyan ang gusto mo."
Pumasok naman 'yung iba sa bahay. Buti tapos na kaming magkwentuhang dalawa ni Jayvee.
Pero mukhang nagtatampo si Mark dahil kanina ko pa siya hindi kinakausap. Sa nalaman ko ngayon hindi ko alam ang mararamdaman ko, matutuwa ba ako dahil nalaman ko na kung sino ang kuya ko? Lalo na at hindi magtatagal makikita ko na din pati ang papa ko.
Nakakapagod na ang araw na ito, puro isip ang ginamit ko nakaka stress. Kawawa ang brain ko masyadong nabugbog.
~ Chapter 10 ~
Precious' POV
Maaga akong gumising para sa flight ko pabalik sa Pinas. I miss the pollutted air! Nandito na pala kaming lahat sa Airport. Oo kaming lahat nga, hindi pa naman daw sila kilala ng mga tao kaya sumama sila. Hindi ko rin mahanap ang dahilan kung bakit ganito sila kalungkot na aalis kami.
"Precious, pasalubong ah?" Sabi ni Anette. Pagkain gusto niyan sure ako.
"Mamimiss kita Precious!" Pag-eemote nina Darius at Mark.
"Sino na magtuturo sakin mag drums?" Dagdag pa ni Darius.
"OA mo babalik pa naman 'yung tao. Ingat ka ro'n Precious ah?"Sabi ni Jayvee.
"Text text na lang," sabi ni Marisol.
"Naku! Wala nga 'yang cellphone, tapos text text?" Pambabara ni Lancern sa kanya. Ngayon ko lang siya narinig magsalita.
"See you soon, Precious." Sabi ni Benjamin at nung iba pa.
"Mag-iingat ka dun Precious ah?" Sabi ni Kate. Buti pa sila ni Jayvee matino ang message. Pero tama naman si Jayvee kanina, babalik pa naman ako, 1 week lang naman kaya ako ro'n noh!.
"Sige mauuna na ko." Pumasok na ako at kumaway sa kanila. Mahaba haba ring byahe 'to. Hindi pa naman ako sanay sa byahe pero konting push lang makakasanayan ko na din 'to. Sa dinamirami ba naman ng pupuntahan namin, hindi pa ako masasanay?
Si Mark nga pala hindi na kami galit, hinila ko kasi siya nung nakaraan at binili ko siya ng sumbrero which is second couple cap namin. Naalala niyo 'yung sumbrero na may makinang na highlights? Sakin pink tapos sakanya naman 'yung blue. Edi okay na.
After a long ride ...
Napabuntong hining ako habang tinitignan ko ang paligis. I miss Philippines so much! Inayos ko na ang ilang gamit ko at naglagay ng shades. Pa-mysterious effect lang ang peg. Hindi. Malamang kaya ako na imbitahan dahil pinakita na ako sa TV, sikat na rin nga ako pati sa pinas, kasira ng beauty ang pagiging busy.
As usual pinagkaguluhan ako kahit na may disguise. Useless~ May ibang press na rin na nandito sa airport. Ang sabi nila uso daw ngayon ang airport fashion pero hinayaan ko na lang sila ipasuot sakin ang gusto nilang ipasuot sakin. It's just a blue skinny jeans at sleeveless na kulay puti. Nagsuot ako ng leather jacket na pinagsisihan ko naman dahil ang init. Nakarubber shoes ako na kulay pula then, tada!
Pagsakay sa van tiyaka lang ako nakahinga ng maluwang. Nakasilip lang ako sa bintana ng sasakyan at aba! May billboard na din ako rito.
Ang dami na palang pinagbago kahit na ilang linggo palang yung debut ng grupo namin. Niretouch na nila ako bago bumaba. Ang mauuna kong gagawin ay ang paghosting sa isang bagong show, game show siya na puro kalokohan ang mga laro.
After that I have a guesting, parang interview lang daw and chuchu.
Pumasok ako sa building at nag sign na ng schedule ko. I only have 1 week bago umuwi, 4 days work tapos 3 days gala.
First day is Hosting at super enjoy, pati ako pinaglaro nila. Nagmukha akong gusgusin dahil ang laro ko ay sa putikan.
Labanan sa pagitan ko at ng isang dambuhalang elepante. Joke, tao lang din ang kalaban ko pero mataba. May malaking bilog at kailangan hindi ako lumagpas pero malas lumagpas ako, ang laki kaya ng kalaban ko! Sumo wrestler pa ata.
[[ Tagalog Convo ]]
"Sa totoo lang nahirapan akong kalabanin siya," sabi nung lalaki na nakalaban ko.
"Ang lakas niya, kung nakikita niyo lang yung pawis ko nung kalaban ko siya." Natawa naman sila sa sinabi niya. Sa tingin ko nagbibiro lang naman siya, hindi naman kasi ako ganun kalakas noh!
Second day ay ang guesting ko at nag ready na ako para mamaya. Nang-ayos na ako nag On air na sila.
"Good Morning everyone this is 'Your Show. Today we have our guest na galing pa ng Korea, ang kauna unahang Pinoy Kpop Idol. Let's welcome Precious Seo!" Then lumabas na ako.
Palakpakan ng tao ang narinig ko bago mupo sa harap nung host at nag good morning sa kanilang lahat.
"So Precious, How old are you when you started training under them?" Tanong niya.
"Hm I started training when I was I guess 14 years old ? Or 13?" Sagot ko , hindi kasi ako sigurado.
"Ow, you're young, the Main dance and main rapper of the group, can you sample a rap for us?" Request niya. Nakita ko ang pagsang-ayon ng iba sakin. Syempre, sino ba naman ako para tumanggi, diba?
"Sure, this is the rap part at our song 'Rum pum pum," sabi ko.
*Rap starts here*
Pinalakpakan naman nila akong lahat matapos kong mag-rap sa harap nila. I bow my head and thank them, parang nasa Korea parin ako nito.
"Well of course, If you're a rapper you're a dancer can you sample dance to us?" Tanong niya. Buti na lang at komportable ako sa suot ko kaya nakapag-tumbling ako ng ayos.
"You're really good in dancing ah? Who thought you how to dance, I mean do you go training before you joined in the audition?"
"Actually no I didn't, I just see myself dancing already," sagot ko. Remember palagi akong tulog, tumatakas at hindi nag practice? Hindi ko kasi talaga hilig ang pag-sayaw, siguro namana ko lang, malay mo magaling pala ang mga magulang ko magsayaw.
"Okay, this is just for fun, we will show you a picture then tell us what you think and who is it." Tapos may lumabas sa screen na picture naming dalawa ni Darius habang tinuturuan ko siya mag drums.
"That's me and Darius. That time I'm teaching him how to play drums because he wanted to and as a return he's going to teach me their dance and rap," Tumango tango naman siya. Kita ko pang kinikilig ang ilang audience habang nakatingin sa litrato. Nalaman ko rin na mahilig ang mga Kpop fans na i-partner ang kung sino sa kapwa nila Kpop Idol. Madalas pa nga ay lalaki sa lalaki. Shipper ata ang tawag sa kanila.
"Next photo," sunod naman 'yung picture naming wacky ni Mark. Natatawa na lang ako. Saan naman nila nakuha 'yan?
"Ow, that's me and Mark. He loves wearing and collecting caps. One time he pull me with him then, I started to like caps as well," pagsisimula ko.
"Are you good friends?" Tanong niya.
"Actually, he's my first boy Best friend in Korea," sabi ko, totoo naman. Hindi naman si Darius dahil close na kami ni Mark bago ko pa makausap si Darius.
"Oww, living there in korea do you still remember some filipino words?" Tanong niya.
"Syempre naman." I think wala namang mali sa accent ko. Parang ilang months palang naman ako nakatira sa Korea.
"Ah, akala ko naman. Edi sana kanina pa tayo nag tatagalog," sabi niya. Umayos siya ng upo habang ako naman natatawa sa kanya.
"Ikaw ang nag-umpisa. Nagtanong ka sakin ng english sinagot ka ng english," sagot ko. Natawa naman 'yung audience at nag-agree.
"Sorry, haha. Kaya naman pala, so sa tinagal tagal mong naging trainee, almost 5 years din nagtatagalog ba kayo ro'n?" Tanong niya.
Nalimutan kong sabihin na may tig isa kaming microphone para hindi kami nagaabutan at naghihiraman. Nakakabit siya sa damit ko at may kung anong nilagay sa likod ko. Wala akong ideya kung paano gumagana 'yun pero alam kong sa mic din 'to.
"Actually hindi kami nagtatagalog do'n. Sa katunayan dito ako sa Pinas nag-training ng 3 years and months tapos pumunta ako sa Korea,"
"Ah bale nahiwalay ka sa ibang kagrupo mo?"
"Yhup! Bale wala pa akong isang buwan sa Korea," natawa naman silang lahat, aba! Hindi maka-move on sa english kanina eh.
"We heard na nagka-injury ka raw, kelan 'yun?"
"Actually, the day before nung debut namin," napa-oww 'yung mga tao sa nalaman nila, hindi naman kasi nahalata ng marami ayon kay manager.
"Really, Ito 'yung short film nung debut nila." Sa malaking screen sa likod namin nag play 'yung video namin nung debut. Tinuro ko sa kanila 'yung natapakan pa ako dahil kay Denisse pero wala namang problema sa ibang steps.
Marami pa silang tinanong tungkol sa karanasan ko dun. Konting commercial then balik ulit, hindi ko inaasahan 'yung sunod na itatanong nila sakin dahil hindi naman nila nabanggit ang tungkol sa bagay na 'to. Akala ko about lang sa naging buhay ko hindi sa ganitong bagay.
"How about your family, may naiwan ka ba ritong kamag-anak, kapatid, tatay o nanay?" Nung una hindi ko alam kung sasabihin ko o hindi pero kasi live 'tong show na ito.
"Kamag-anak at mga kaibigan..." Hindi ko naman inaasahang nandito sila, si tita at charm na biglang pumasok na kinagulat ko.
"Hello!!!" Bati nila sakin tapos nag besobeso sakin. Tumabi sila sakin pero ako gulat parin, bakit hindi ko 'to alam?
"Mukhang gulat pa si Precious. Ano namang masasabi niyo at nandito si Precious sa harap niyo, sikat na sikat na siya," nakangiting tanong niya kina tita.
"I feel proud dahil dati buhat buhat ko lang siya tapos pinapadede ko lang siya," sabay nung ang tawanan ng mga tao. "Pero ngayon ito na siya at ang laki laki na, mas malaki na siya sakin ngayon."
"Describe her as a child naman, masipag ba siya?" Parang may meaning 'yung tanong niya ah? Medyo nakaka adjust na naman ako sa pagkagulat pero nakikinig lang ako sa kanila.
"Haha, masipag nga siya. Siya 'yung naglilinis ng bahay pero isa lang ang 'wag mo ipagagawa sa kanya," tinakpan ko na lang ang tenga ko kahit na alam kong maririnig ko parin naman.
"Ano naman 'yun? Na curious naman akong bigla,"
"Ang iwan at paglutuin sa kusina," si Charm hindi mapigilan ang pagtawa sa tabi ko. Sige pa pagtulungan niyo lang ako.
"Really? Akala ko ikaw ang assign sa kusina sa inyo," nang aasar na sabi niya. Grabe! Nakakahiya naman 'tong sinasabi nila pero tinignan ko lang 'yung audience, nanghihingi ng tulong.
"Pero matalino 'yan, Valedictorian siya nung elementary." Buti nakabawi ako do'n pero ito namang si Charm nilalaglag ako.
"Parang si Peter Parker lang, matalino pero tamad na estudyante," kanina moment ko 'to pero biglang napunta sa kanila. Hala kang bata ka!
"Okay as a friend naman, ano ba siyang klaseng kaibigan? Maraming gusto raw makipagkaibigan sa kanya dati pero natatakot sila, bakit?" Hindi ko alam kung anong sasabihin ni Charm.
"Siya 'yung taong akala mo walang pakialam sa iba, hindi siya caring pero 'pag nakilala mo pa siya masasabi mo, she's a good friend on her own style."
Matapos ang interview nagderetso kami sa isang kainan. Kasama ko parin sina tita at Charm. Wala raw si Marie dahil nasa states at nag-aaral pa daw. I wonder kung kamusta na sila nung lalaki?
"Kamusta ka na, laki ng pinagbago mo ah?" Sabi ni Charm sakin.
"Okay lang naman, ikaw? Aba at hindi ka ata nakasigaw ngayon?" Pansin ko. Ngumiti naman siya ng kinikilig. Parang gusto niya sumigaw pero hindi niya magawa. Ano naman kaya ang problema ng babaeng 'to?
"Kasi naman, Precious may BF na ko kaya nakakaturn off kung hindi ko pa tigilan 'yung bagay na 'yun," nang dahil sa sinabi niya napa-face palm na lang ako, nagagawa nga naman ng pag-ibig.
Kwentuhan lang ginawa namin, kamustahan hanggang sa maalala ko si Jayvee or should I say Kuya Jayvee?
"Tita..." Napatahimik naman ang lahat ng mapansin ang seryoso kong boses. "Nahanap ko na ang kuya ko," nanlaki ang mata niya sa sinabi ko.
"Talaga? Sino? Anong pangalan? 'Yung tatay mo, nakita mo na din ba?" Sunod sunod na tanong niya. Napapakamot na lang ako sa noo ko bago ko siya pigilan.
"Okay tita hinay ka lang, kilala niyo naman siguro 'yung Hot7?" Tanong ko. Tumango lang sila at iniintay ang susunod kong sasabihin.
"Si Jayvee, 'yung leader," napanganga naman sila tapos sinabi nila 'kaya pala pareho sila ng apelyido, akala ko nagkataon lang?'
"Paano ka naman nakasiguradong magkapatid nga kayo?"
"Siya mismo ang nagsabi, nalaman niya daw kay papa?" Hindi ko man lang matawag ng maayos ang pangalan niya, I mean hindi ko siya matawag na papa ng maayos. Hindi ko nga alam kung anong magiging reaksyon ko kapag nagkita na kaming dalawa.
"Nakita mo na ba kung anong itsura ng papa mo?" Tanong naman ni Charm. Umiling ako at tumingin sa bintana, wait! Parang senti, binalik ko sa kanila 'yung tingin ko.
Nagkwentuhan lang kami ng nagkwentuhan, pumunta ng mall kahit na maraming tao. Tinutulungan naman kami ng mga BG KO bodyguard with s.
Pagkatapos pala nito uuwi na ako dahil bukas may signing pa ako dito din sa mall na 'to, napaaga lang ang punta ko.
Next day naman may mini concert ako sa may plaza, how I miss playing skateboard dito sa plaza pero at least makikita ko na ulit.
Third Day. Nandito na ako sa mall at ang daming pumunta, I wear a simple dress. Ngayon naka-pants na fit ako na kulay light blue, may favorite. Tapos 'yung pang itaas ko naman ay 3/4 sleeves na kulay Light violet.
Naka lugay lang ang buhok kong curly at hanggang bewang. Tinulungan na ako ng mga guards na makadaan papunta sa isang shop.
Yung shop na kami ni Mark ang model, speaking of Mark parang nakita ko siya kanina pero sa tingin ko naman guni guni ko lang yun.
"Kyaaaaaaaaah~ yung dalawang bias ko nandito!"
"Oo nakita ko kanina si Mark, ang gwapo *O*"
"Tama! Kaya hindi ako magtataka kung bakit ang daming tao,"
Napapitlag ang tenga ko sa narinig ko, nasa gilid ko si Manager Tom na kasama ko pag balik sa Pinas kaya tinanong ko siya.
[[ Korean Convo ]]
"Manager, nandito si Mark?"
"Oo, sumunod siya at kakarating lang niya kanina, sabay na din kayo sa photoshoot niyo mamaya dito." Nagulat naman ako. Bakit hindi ko alam na nandito siya? Hindi man lang niya tinext, tinext kay manage. Sige, ako na walang phone!
"Kasama ko din siya sa concert bukas?" Tumango naman siya at ngumiti sakin. Alam niyang wala akong kaalam alam kaya ganun siya. Hala! Hindi naman sa ayaw ko siyang kasama pero dapat sinabi na lang muna nila sakin, ano nang gagawin ko niyan? Pagdating ko nakita ko na siya.
"Precious!!!" Sigaw niya. Sure akong alam niyang magkakasama kami dahil nakangiti siya kanina pa.
Lumapit ako at umupo sa tabi niya para sa mga magpapa sign. "Bakit hindi mo sinabi na pupunta ka din dito?" Tanong ko.
"Nagulat din ako nung malaman ko pero tinanggap ko na din 'yung offer, namiss kasi kita!" Tapos pinisil niya 'yung pisngi ko.
"Hay, dapat tinext mo na lang,"
"Wala ka naman daw phone kaya hindi ko na nasabi,"
"Kay manager Tom dapat pinasabi mo sa kanya," sabi ko. Patuloy lang pag sign tapos 'yung iba nag-pa-pa picture pa saming dalawa.
"Ayaw mo bang nandito ako? Para kasi pinapaalis mo na ko eh," seryoso niyang tanong.
"Hindi naman sa ganun..." Magsasalita pa sana ko kaso pinutol na niya.
"Kung ayaw mo pwede naman akong umalis at hayaan ka na rito," may halong pagtatampo sa boses niya kaya nakonsensya naman ako.
"Okay okay, sorry na, wala namang patutunguhan ang away na 'to eh," sabi ko na lang at ito na lang ngumiti sa mga nagpapasign.
Pagkatapos nun at naubos na yung nagpapasign nagpalit na kami ng damit namin dahil mag photoshoot pa kami gamit ang mga damit na ito. Dito na lang din ginanap at nilagyan lang ng background, para hindi na kami byahe ng byahe at makapagpahinga na din pagkatapos.
Kasama ko na si Mark sa photoshoot at wala na namang alitan sa pagitan naming dalawa kaya oks na kami!
After that lumabas na kami. Madilim sa labas kaya naman gabi na, kumain kami ng hapunan sa labas dahil sino ang magluluto? Ang inulam namin ay sinigang, medyo malamig kasi dito dahil nasabi ko bang nasa Baguio kami? Kung hindi pa, ayan sinabi ko na.
"Ang sarap, anong tawag niyo dito?"
"Sinigang," Inintroduce ko pa siya sa ibang ulam dito. Meron nagtitinda ng isaw sa hindi kalayuan kaya bumili ako. Nandidiri pa nga siya pero kumain parin siya.
Naging masaya naman ang araw ko lalo na at kasama ko si Mark, sasabay na daw siya sakin bumalik ng Korea dahil nagsisimula na din yung iba sa show.
Ang grupo ko may guesting sa show sa Korea which is a talk show lang naman tapos kasama pa ang Hot7 bale kami ang wala ni Mark. Ang maabutan na lang namin pagbalik ay ang una naming show which is 'Hello Baby', mahilig nga kasi ako sa mga bata diba?
